❄️
മഞ്ഞുകാലം
സമൃദ്ധമായ
നീണ്ട ശിരോരോമങ്ങളും
മുഖരോമങ്ങളുമുള്ള
ഒരു വൃദ്ധൻ
ചിലപ്പോൾ
മരങ്ങളേക്കാൾ പൊക്കവും
വലിപ്പവുമുള്ള
ശാന്തസ്വരൂപി
മരങ്ങൾക്കിടയിലൂടെ
നടക്കുന്നു.
എല്ലാ തരുശരീരങ്ങളിലും
വൃദ്ധവിരലുകളാൽ
തലോടുന്നു.
ഇലകളെ
മൃത്യുഗന്ധം വമിക്കുന്ന നാസികയും ചുണ്ടുകളും ചേർത്ത് ചുംബിക്കുന്നു.
നൂറ്റാണ്ടുകളായി ഒരേ ഗന്ധം പേറുന്ന
പൂക്കളെ മണത്തുനോക്കുന്നു.
പതിനൊന്നു മാസങ്ങളുടെ
ചങ്ങല പൊട്ടിച്ച
ഒരു തടവുപുള്ളിയുടെ
മന്ദതയുള്ള കാലുകളോടെ
അടക്കത്തോടെ
മരവിപ്പോടെ
ഒരു സങ്കടക്കട്ട മാതിരി
നടക്കുന്നു.
മഞ്ഞുകാലം
ചിലപ്പോൾ
സഹായം ചോദിച്ച്
മടിച്ചു മടിച്ച്
നമ്മുടെ മുറ്റത്തു
വന്നു നിൽക്കുന്ന
അന്യദേശക്കാരനായ
ഒരു അപ്പാവി.
ഒന്നും കിട്ടുകയില്ലെന്ന
അശുഭപ്രതീക്ഷയുടെ
പീളകെട്ടിയ കണ്ണുകളോടെ,
എല്ലാ വർഷവും കൊണ്ടുവരാറുള്ള
നഷ്ടക്കണക്കുകളുടെ
അതേ മുഷിഞ്ഞ കാർഡുമായി
അപകർഷത്തിൻ്റെ
ചുമയോടെ
വന്നു നിൽക്കുന്നു.
അടുത്ത വീട്ടിലേക്ക് പോകുന്നു.
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ