ചിലപ്പോൾ മനുഷ്യൻ

 

നന്നായി വിയർത്ത ദിവസങ്ങളിൽ

അയാൾ സ്വന്തം കക്ഷങ്ങൾ മണത്തു നിറയെ രോമങ്ങൾ ഉള്ള ആ കുഴികളിൽ

അയാൾ കിടന്നുറങ്ങാൻ കൊതിച്ചു.

സ്വന്തം കക്ഷങ്ങളെ സ്നേഹിക്കുന്ന ആദ്യത്തെ മനുഷ്യനാണോ അയാൾ എന്ന് അയാൾ സംശയിച്ചു 

സ്വന്തം കക്ഷങ്ങളെ പ്രേമിക്കുന്നത് 

ഒരു ക്രിമിനൽ കുറ്റമൊന്നുമാവില്ല

എങ്കിലും മറ്റൊരാളോട് അത് പറയുന്നത് ആലോചിക്കാനായില്ല 

സ്വന്തം കക്ഷങ്ങളെ പ്രേമിക്കുന്നതിനേക്കാൾ നിഗൂഢമായ

മറ്റൊരു പ്രേമം ഉണ്ടാവില്ല 

അയാൾ കക്ഷങ്ങളിൽ തലോടി മണത്തു രാത്രികളിൽ വിടരുന്ന ഏതോ പൂക്കളുടെ മദഗന്ധമാണതിന് 

ഒരാൾക്ക് സ്വയം സ്നേഹിക്കാനല്ലാതെ എന്തിനാണ് സുഗന്ധം പൊട്ടിവിരിയുന്ന

ഈ രോമക്കുഴികൾ 

മറ്റെല്ലാം മറന്ന് അയാൾ അയാളുടെ കക്ഷങ്ങളിലേക്ക് ചുരുണ്ടു.

മദിപ്പിക്കുന്ന,

ആ കറുത്ത കാടിൻറെ ഗന്ധത്തിൽ

അയാൾ മയങ്ങി